Is een dierenarts duur of niet?

Een steeds weerkerende vraag voor de diereneigenaar en de dierenarts is de discussie over tarieven in de diergeneeskunde. We willen hier toch graag duidelijkheid in scheppen.

• Waarom is een consult bij de dierenarts in de ene praktijk duurder of goedkoper dan in een andere praktijk?
• Is diergeneeskunde duurder dan geneeskunde?
• Bestaat er ook een terugbetalingstarief in de diergeneeskunde zoals in de geneeskunde? 

Hoe gebeurt de opbouw van een tarief?

Het gevraagde tarief moet er voor zorgen alle onkosten gepaard aan de ingreep of het onderzoek terugbetaald zijn en dat de dierenarts en het betrokken personeel een leefbaar loon kunnen genereren met hun werk.

De kosten van een consult zijn zeer variabel.

Alles start met de telefonische oproep:  iemand moet  de oproep beantwoorden. Dit kan in een éénmanspraktijk gebeuren door de dierenarts zelf of zijn partner of door een aangenomen hulp.  In een grotere praktijk gebeurt dit doorgaans door het baliepersoneel. Zowel de dierenarts als het baliepersoneel moet hiervoor normaal vergoed worden. 

Oproepen buiten de normale werkuren worden beantwoord door een dierenarts van wacht die hiervoor beschikbaar blijft dag en nacht. Deze telefonische beschikbaarheid is erg belastend en moet dus ook ergens vergoed worden. 

Een tweede stap is het consult. Er wordt een consultatie vastgelegd waarin een dierenarts een klinisch onderzoek van uw dier doet. Dit is een professionele handeling die vergoed wordt met een honorarium. Een toeslag wordt wel gerekend voor consultaties buiten de normale werkuren, nacht en weekend, voor spoedinterventies die het normale werkschema doen uitlopen en natuurlijk ook voor huisbezoeken die erg tijdrovend zijn en in feite niet optimaal zijn voor goede diergeneeskunde.  

Naast het klinische basisonderzoek tijdens een consult kan het gebeuren dat er extra onderzoeken gebeuren.
Medische beeldvorming bvb. is een frequent gebruikt bijkomend onderzoek. Dit omvat radiografie, echografie, endoscopie, CT scanner en MRI scanner.  Deze beeldvormende machines moeten door de dierenarts aangekocht worden en moeten in de loop van de jaren hun kostprijs terugverdienen in het gebruik. Hoe performanter het toestel, hoe duurder het wordt en hoe hoger de kostprijs per onderzoek.

1. Een radiografie genomen via digitale technologie kost dus meer dan een radiografie genomen via de oude techniek met ontwikkeling van opnames in de donkere kamer. Digitaal betekent echter dat men sneller en vlotter kan werken en bijkomende opnames kan nemen zonder veel extra kosten en tijdverlies. Ook is de kwaliteit van de opname vaak veel beter.  
2. Echografie kan gebeuren met tweedehands toestellen uit de humane geneeskunde of met recente apparaten die specifiek aangepast zijn aan het gebruik bij huisdieren. Hier is ook de aankoopprijs sterk verschillend naargelang de ouderdom en de kwaliteit van het toestel. 
3. Een CT scanner is op dit ogenblik minder in gebruik in de eerstelijnsdiergeneeskunde en is heel duur in aankoop. Hiervoor verwijzen wij door.
4. MRI is een nog recentere en nog duurdere en slechts sporadisch beschikbaar.  Hiervoor verwijzen wij door.

Labo-onderzoeken kunnen tegenwoordig ook in huis gebeuren via specifiek daarvoor ontworpen apparatuur. De analysetesten in huis zijn echter iets duurder dan deze van een extern labo maar worden vooral omwille van het snelle resultaat uitgevoerd en steeds na overleg met de eigenaar.  Wij werken met Idexx-apparatuur en kunnen bijna alle bloedtesten in huis verrichten. 

Na al deze extra onderzoeken wordt er meestal een diagnose gesteld en een behandeling voorgesteld.
Dit kan met medicijnen zijn of soms met een operatieve ingreep.  

Elke dierenarts beschikt over zijn eigen apotheek en heeft apotheekrecht mits inachtname van wettelijke regels. De prijs van deze medicijnen is meestal vastgelegd door de producent en is dezelfde als deze die je na een voorschrift in de apotheek kunt ophalen. De publieksprijs kan enkel nog verschillen in de mate dat er kortingen verstrekt mogen worden.

Voor chirurgie bestaan er de meest uiteenlopende tarieven en in dit gebied is het vaak zeer moeilijk om de verschillen te begrijpen. Waarom kost een sterilisatie in de ene praktijk meer dan in de andere?  

De grote variatie hier wordt vooral gegenereerd door de verschillen in gebruik van steriel materiaal, de mate van asepsis bij de ingreep en de uitrusting van de chirurg. In onze praktijk wordt gewerkt volgens de normen van de humane geneeskunde. Dit wil zeggen dat de operatie enkel gebeurt in de daarvoor speciaal uitgerust ruimte  met luchtfiltering. Het dier wordt in een aparte ruimte voorbereid (scheren, scrubben en ontsmetten) vooraleer het op de operatietafel belandt.  Elke chirurg en assistente gaat haar handen scrubben en wordt voor elke ingreep volledig steriel ingepakt (disposable operatiejas, operatiemuts, operatiemaskers en steriele handschoenen). De operatiepatiënt wordt ook volledig steriel ingepakt op de tafel en enkel de operatiezone is zichtbaar en onbedekt. 
Al het speciale vaak disposable steriele materiaal kost natuurlijk extra en drijft de operatieprijs op maar dit zou toch moeten opwegen tegen de risico’s die het dier loopt indien men niet volgens de regels werkt. Na de chirurgie, wordt het dier gehospitaliseerd in de hospitalisatieruimte. We kiezen er bewust voor dat er een continue monitoring is door een (dier)verpleegkundige tot uw huisdier terug naar huis kan. 

De praktijkruimtes vormen een sterke bepalende factor in de opbouw van een tarief. Het is logisch dat een praktijk met één of twee  praktijk kamers in de woning van de dierenarts een goedkopere vaste kost heeft dan een gebouw specifiek gebouwd werd voor de praktijkuitoefening. Deze bedrijfskost moet dan ook ergens verrekend worden in het basistarief van het consult.

Een laatste belangrijke kostenfactor in het honorarium is de BTW. Dierenartsen zijn in tegenstelling tot hun humane collega's sinds 1992 BTW-plichtig. De wetgever beschouwt diergeneeskunde sinds 1992 als een commerciële activiteit en via de BTW belasting wordt op elke handeling 21% BTW aangerekend. Dit vergt voor de dierenarts ook weer een extra inspanning aan boekhouding.

Zoals u uit deze opsomming kan zien, zijn er veel factoren die een honorarium kunnen beïnvloeden. Net zoals in vele andere sectoren staat de goedkoopste prijs zelden garant voor kwaliteit. Misschien is de duurste ook niet altijd de beste maar vooraleer u een dure investering doet voor uw dier kan u misschien best gewapend met de hierboven aangehaalde info een betere evaluatie maken van wat u krijgt voor het aangeboden tarief. 

Is diergeneeskunde duurder dan geneeskunde?

In de hierboven vermelde tekst kan u lezen hoe een tarief opgebouwd wordt. In de humane geneeskunde is de kostprijs berekening op een gelijkaardige manier opgebouwd maar de patiënt heeft hiervan zelden enige notie. Vermits de sociale zekerheid hier tussenkomt en het grootste deel van de kosten rechtstreeks met de zorgverstrekker regelt. De patiënt betaalt enkel een klein percentage van de totale kostprijs. In de diergeneeskunde is dit natuurlijk niet zo en daarom lijken dierenartskosten hoger dan deze die men als patiënt in de geneeskunde doorgaans betaalt. Komt daarenboven ook nog steeds een toeslag van 21% BTW die ook in de humane geneeskunde niet bestaat.

Bestaat er ook een terugbetalingstarief in de diergeneeskunde zoals in de geneeskunde? 

Neen

U kan hoogstens een verzekering aangaan voor uw hond of kat. Deze ziekteverzekering zal bepaalde kosten van de diergeneeskundige verzorging terugbetalen. De percentages van terugbetaling zullen voor een groot deel afhankelijk zijn van de jaarlijkse polisprijs.

Meestal is het zo dat hoe hoger uw jaarlijks polis bedraagt hoe groter ook de terugbetaling is van de diergeneeskundige zorgen. U kan aan onze balie informatie krijgen van de verschillende verzekeringsystemen die op de markt zijn.